您可能仍然相信的16种流行心理学神话

如果您要在国外旅行,则可能会跳出Google Maps进行指导。 Google卫星利用GPS技术向您显示您在世界上的位置,这要归功于卫星系统以每小时14,000公里/小时的速度在您站立的位置上方20,200公里处绕地球旋转。 这些卫星的移动速度如此之快,以至于它们在地面上的移动速度比在地面上移动的速度要快一些,每天大约要快38微秒,这与爱因斯坦的广义相对论是一致的。 如果不考虑卫星与地面之间的时间差异,则卫星认为您所在的位置与您实际所在的位置之间的差异一天之内可能会发生多达10 km的不同步。 自从爱因斯坦提出理论以来,这只是我们验证其理论的众多方式之一。 我们今天仍在使用它们,因为它们是一门很好的科学。 他们经受了时间的考验,它们仍然有用,并且已经通过大量的研究和实验进行了验证,并将其用于测试。 但是,并非所有科学都如此幸运。 心理学,以及更现代的决策科学,都面临着巨大的“复制危机”。发表的研究声称是要证明某种新的心理学概念,但随后该研究从未经过重新测试,这意味着没有人能确保它没有被制造出来。或or幸。 大卫·德意志(David Deutsch)在他的《 无限的开端》一书中将许多研究称为“无解释的”科学: “……没有强大的错误检测和纠正技术(取决于解释性理论), 这会导致不稳定,错误的结果会淹没真实的结果 。 在通常做好的科学的“硬科学”中,由于各种错误导致的错误结果仍然很常见。…

最低可行决策

作为一家小企业(Trules)的所有者,我开始明白我的决定是我最重要的产品 。 我的“真正的工作”是决定尝试什么,然后与我的团队共享这些决定以执行。 如果我做出正确的决定,那么我的业务将生存并蓬勃发展。 如果我没有做出好的决定,那对我来说就是提前退休,对于那些帮助过我的人来说,这是明智的建议。 在经营自己的企业之前,我曾在许多软件公司担任产品经理。 如果要成为一名产品经理,只有一件事要学会成功,那就是实现最低限度的可行产品是您的主要目标。 产品发行版中的功能和用户体验的混合必须可行-“足以生存”-但产品也必须最小化,以确保在获得真实用户的真实反馈之前,您不会花费过多的精力。 您的时间和金钱是宝贵的,您不会真正知道您已经建立了用户想要的东西,直到他们告诉您。 建立一些用户喜欢的东西,以告诉您他们还想要什么… 将这两个线程捆绑在一起: 您的产品就是决定 您应该努力生产最小可行产品 为了简便起见,我们将此称为“最小可行决策”。 您需要做出正确的决定,并且需要快速做出决定。 在您做出决定之前,您的团队无法执行。 但是:您的决定并不一定是完美的,实际上,如果您的决定易于解释会更好。 如果他们的团队不了解,他们的团队将无法很好地执行……您必须相信他们,他们会提醒您注意决策缺陷。…

有限的专业化(以及人类合作的局限性)

差异是任何协同合作努力的核心。 只有当协作利用协作者不同的方式而不是相同的方式时,整体最终才大于部分的总和。 考虑两个人在一起搬运一块岩石的重量,这块岩石太重了,一个人无法自己搬运,而两个人集体讨论了一个抽象问题的解决方案,其中一个人自己无法解决。 前者利用它们的相似性,而后者利用它们的差异。 尽管自然界中自然存在变异和差异,但最近的研究表明,我将在这里定义为“为了创造更有效的协作而故意创造差异”的专业化是“人类创新,它依靠我们的学习和改进能力实践,并买卖商品和服务”。 具有讽刺意味的是,这项创新的灵感来自对其他动物协作方式的误解。 这项创新使人类能够在民族国家和跨国公司等前所未有的范围和复杂性水平上进行协作。 专业化的一种特殊形式似乎在如此大规模的协作工作中起着相当关键的作用-多层权限结构或简称层次结构。 为了避免与“支配权”造成常见的混淆,Ronald Heifetz将权限定义为“提供服务的授予权”。 通过合作支持的专业化视角,双方自愿同意承担“领导”和“跟随者”的角色:“鉴于您的专业知识,我赋予您做出决定以完成服务的权力,而我只要我觉得这些决定符合我的目的,他们就会遵循这些决定。” 权威和等级制度在大规模协作中所起的关键作用是作为一种封装此类工作的巨大复杂性的机制。 但是,就像几乎所有采取极端形式的事物一样,专业化,尤其是权威类型的专业化,有着阴暗的一面,这是由二分的领导者/跟随者的区别产生的。 领导者一方的阴暗面通常被概括为“权力腐败”,但跟随者方也并非没有罪恶。 当我们将追随者角色完全融入我们的身份时,我们更容易产生适得其反的行为,例如发展“学习无助”,将自己视为受害者,不承认我们在创造问题,寻找和实施解决方案中的作用以及为为了叛乱。 在我一直以来最喜欢的HBR作品之一中,克里斯·阿吉里斯(Chris Argyris)在组织环境中很好地描述了这种动态: 似乎有两个规则。…

“不”知道

ผมเริ่มจับสังเกตแนวทางการทำงานของผู้ก่อตั้งบริษัทสตาร์ทอัพบางท่านได้ครับื่รื่องราวที่ผมสรุปได้ก็คือุปได้ก็คืามเชื่อที่ว่าการกนปฏิเสธแสดงให้เห็ามไม่รู้การตอบว่า“ไม่”บ่งชี้ถึงความไม่กล้ารับความท้าทาย เหตุการณ์คือเมื่อมีคนแสดงไอเดียเมื่อมีคนแบ่งปันข่าวสารเรื่องการแข่งขันในอุตสาหกรรมนี้ผู้ก่อตั้งกลุ่มนี้จะมีความคิดเห็นตอบกลับในเชิงที่ว่า “ทำได้ครับไม่ยาก” –เมื่อคู่แข่งเปิดตัวสินค้าใหม่ในสื่อ “เดี๋ยวผมจะศึกษาดูว่ามีช่องไหนให้เราเจาะได้บ้าง” –เมื่อมีผลการศึกษาเทรนด์ของตลาดข้างเคีางเคียง “โอเคครับผมจะลองดูว่าจะปรับแอพของเรายังไงให้ตอบโจทย์เค้า” –เมื่อมีข่าวหลุดออกมาว่าเป้าหมายายรายใหญ่กำลังมองหาสินค้าในกลุ่มเดียวกับที่ตัวเองขายอยู่ ทั้งๆที่งานล้นมือทั้งๆที่มีแผนการอยู่แล้วพวกเค้าก็ยังตอบรับกับข้อเสนอแนะและต่อความเคลื่อนไหวของตลาดอย่างต่อเนื่อง ไม่รู้สึกว่าพวกเค้ากลัวที่จะตอบว่าไม่พวกเค้าอาจจะเชื่อมโยงคำว่า“ไม่”กับ“เป็รู้”และถ้าตอบว่า“ม”จะเหมือนเป็นการเสียหน้าที่ตัวเองไม่มีความสาถาราถ ที่ได้ข้อเสนอแนะคือการได้งานเพิ่มเพิ่มในทิศทางที่สะเปะสะปะเพิ่มในแบบที่ไม่มีเป้าหมายและกลยุทธ์มันจึงเป็นการเพิ่มแบบได้ไม่คุ้มเสีย โชคดีที่ตัวผมเองไม่อายที่จะตอบว่าไม่ไม่กลัวที่จะปฏิเสธงานที่ไม่พร้อมไม่ห่วงที่ต้องทิ้งบางโอกาสที่เหมือนจะดีไปในรอบนี้ 10าร์ทอัพไม่สามารถทำทุกอย่างได้ครับ์ทาร์ทอัพทำได้แค่ไม่เกิน10%ของโอกาสที่เห็นอยู่ตรงหน้าด้วยซ้ำไปเลืาจะปรับก็ต้อับก็ต้อกอ่องมีสติองมีสติ ต้องคิดให้หนักไม่งั้นรอดยากครับด้วยเวลาเงินเราทำไม่ได้มากอย่างที่หวัง “ไม่”ในที่นี้จึงแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นความแน่วแน่ความตั้งใจที่จะทำสิ่งที่ทำอยู่ให้สำเร็จมันคือการแสดงออกถึงความกล้าหาญด้วยซ้ำไป คิดและเขียนคือสิ่งที่ผมชอสิ่งที่ผมชบนคือสิ่งที่ผมรักเพราะแบบนี้ทุกวันผมเขียนเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวจากชีวิตจริงจากประสบการณ์จากแนวคิดจากอนาคตที่ดีผมมองเห็นและทุกอย่างที่ผมประยุกต์ใช้เพื่อสร้างให้ อินเท็ ติก…